Święta Filomena pochodziła z greckiej arystokratycznej rodziny, już od najmłodszych lat Filomena cechowała się wielką pobożnością, swoje dziewictwo i miłość powierzyła Bogu. Jednakże o jej rękę starał się także ziemski adorator, cesarz Dioklecjan, gdy kobieta ciągle odmawiała władca uwięził ją, skazał na męczarnie i tortury. Początkowo Dioklecjan chciał skazać ją na podobną śmierć na jaką Poncjusz Piłat skazał Jezusa Chrystusa- Ukrzyżowanie, jednak rany po biczowaniu została natychmiast uleczone, następnie postanowił utopić ją w wodach Tybru, z których wyciągnęły ją Anioły. Nieustępliwy cesarz postanowił, że pokonają ją strzały rozpalone w ogniu, jednak strzały zmieniały kierunek i uderzały w łuczników. Ostatecznej egzekucji na kobiecie dokonano poprzez ścięcie głowy.
Wywodzą się z kultury i sztuki bizantyjskiej. Początkowo powstawały w klasztorach, malowane jak również pisane przez duchownych. Praca nad ikoną zaczynała się od modlitwy i kontemplacji. Wszystkie te elementy ikony świętej rodziny miały nadać głębszy sens tworzonego dzieła. Ikony religijne przedstawiają postacie świętych, sceny z ich życia oraz wydarzenia zapisane w piśmie świętym. Z teologicznego punktu widzenia ikony świętych są odzwierciedleniem świata ponadzmysłowego, przedmiotem kultu religijnego, pogłębia wiarę w Boga i umacnia nasze życie religijne. Pisanie ikon świętych w XXI wieku odbierane jest również jako sztuka, wyraz artystyczny, obraz posiadający wiele walorów estetycznych.